Nieuw begin

Wanneer ik dit stukje schrijft de krant dat er een record is gebroken. De warmste herfstdag dit jaar. We breken warmterecords en met z’n allen genieten we van de laatste zomerdagen. Stiekem verlang ik al naar een koude winterdag. ’s Avonds gezellig in de woonkamer tv kijken. Heerlijk! et nieuwe seizoen. Onze jongste zit op de middelbare school . Iedere avond vertelt hij verhalen over alles. Ik moest denken aan de tijd dat ik naar de middelbare school ging. Helemaal in de stad, een school met zevenhonderd leerlingen. Ik had er zo zo naar mijn zin,  dat ik nergens anders meer over sprak. Zo vertelde ik ook aan mijn buurman, een kunstenaar, enthousiast dat ik op mijn nieuwe school was begonnen. Ik somde mijn hele vakkenpakket op en vertelde hem welke vakken ik het leukst vond. Ook vertelde ik het hele jaarprogramma, welke activiteiten er gepland stonden en welke leuke steden we gingen bezoeken en wat voor een interessante exposities wij allemaal zouden bezoeken met de klas. Op een gegeven moment voelde ik mij bezwaard tegen over mijn buurman omdat ik zo doordraafde over mijn eigen schooljaar. Mijn buurman en buurvrouw waren de tachtig jaar gepasseerd .  Reizen maakten ze niet meer.  Ze gingen een paar keer per jaar naar hun dochter en één keer per jaar een weekje naar Drenthe. En verder waren ze altijd thuis. Ik was kind aan huis bij hen en vaak ging ik uit school even langs. Ik zei tegen hem dat ik het jammer voor hem vond dat hij en zijn vrouw niet meer zo vaak weg gingen. Met een brok in mijn keel wenste ik met heel mijn hart dat zij ook nog een verre reis zouden maken.  Mijn buurman glimlachte naar mij en zei: ‘Lieve kind, ik reis nog iedere dag en iedere dag begin ik iets nieuws!’ Ik keek waarschijnlijk heel verbaasd. ‘Kijk,‘ zei hij. “In deze map zitten tekeningen die ik maakte in landen over heel de wereld.  Als ik ze stuk voor stuk zie, dan ben ik er weer! En verder begin ik vandaag weer met een nieuwe studie van een object, en daar ga ik morgen mee verder.’ Ik knikte met een rood hoofd bekeken we samen een map met tekeningen en vertelde hij anekdotes over bepaalde plaatsen. Welke vreemde gerechten ze aten en bij wie ze logeerden, wat voor weer het was. Later  schaterde we samen van het lachen om zijn verhalen. Vanaf dat moment wist ik dat je ieder moment een nieuw begin kan maken. Als je het zelf maar wilt en er zelf voor open staat.

Anna